Powrót do normalności 😛

No to teraz będzie tak zwane...

 

 

 

 

 

 

 

 

WEJŚCIE SMOKA 😂

 

 

 

Chociaż w sumie powinno być smoczycy 😄 Ale może bez przesady 😛 Witajcie znowu, tadam 😁

Od razu na początku PRZEPRASZAM, musiałam jednak sobie to wszystko uporządkować 😉 Jak pewnie pamiętacie, po zawaleniu się całego mojego świata i w ogóle poglądu na miłość prawdziwą, sami wiecie, że to nie takie proste. Na szczęście, a mówię to ze świadomością pełną... W KOŃCU ZAŚWIECIŁO DLA MNIE SŁOŃCE 😛 Tylko nie myślcie od razu, że znalazłam jakiegoś księcia z bajki, o nie!!! 😄 Mam na myśli po prostu, że mi przeszedł stan zawieszenia, ze wszystkimi tymi cierpieniami, bólem i wyrzutami, zresztą wiecie, nie muszę nic mówić 😉Na tamto pierwsze, co prawdopodobnie większości z Was się przypałętało do tych ślicznych łebków 😜 przyjdzie czas w odpowiednim momencie, i cześć pieśni 😆

Na razie całą resztę sobie ułożyłam po swojej myśli 😁 Znowu chce mi się studiować i nie uważam tego za bezsens ani stratę czasu.

Wreszcie mam pracę, która mi pasuje 😊 Nie jest to może szczyt marzeń, ale przynajmniej nie czuję się tam jak intruz. Jak osoba, którą można wykorzystywać do brudnej roboty, wcisnąć jej byle co, a ona będzie zadowolona. W większości przypadków albo się miałam nudzić i zająć sobą, co polegało na czytaniu podręczników - no w końcu coś musiałam robić, żeby nie usnąć na siedząco, albo dostawałam szmatkę do wycierania parapetów, czy mopa do podłogi... pracownik biurowy, też mi coś 😄 Czasem tylko łaskawie miałam proponowane bindowanie dokumentów, przepisanie tekstu na komputerze czy pomoc przy kserowaniu. Wreszcie nie czuję się jak ktoś, kogo współpracownicy uważają za człowieka, z którym nie da się w żaden sposób porozmawiać... Nie wiem, czy oni myśleli, że ja jestem niemową, albo że nic ciekawego nie mam do powiedzenia?? Teraz przynajmniej pracuję na okrągło. Tak, że nie jestem w stanie stwierdzić, kiedy minęło te moje 8 programowych godzin. Sprawdzam, kseruję, piszę, poprawiam, przepisuję, podliczam... teraz czuję, że jestem biurowym pracownikiem, a nie sprzątaczką czy dziewczyną na posyłki. Ludzie są przyjaźnie nastawieni, życzliwi, w każdej chwili mogę się poradzić, kiedy nie wiem, co zrobić z fakturą. Rozmawiamy, śmiejemy się, opowiadamy historie "z życia wzięte" albo co się stało w "Magdzie M." 😄 To mi się podoba...

Poza tym życie rodzinne i życie w ogóle nie jest takie smutne, puste i podporządkowane tylko myślom o tym draniu 🙈 Wiecie przecież 😛 Znowu mam ochotę szaleć, bawić się, spotykać ze znajomymi, chodzić na spacery, do kina, na dyskotekę, po prostu być 😁 No i w końcu mogę przestać się poniżać... prosić, błagać, skomleć, żeby oprzytomniał i nie wbijał ostrzy w moje serducho... Było złamane, tyle miesięcy nie wiedziałam, gdzie jestem, co robię i właściwie po kiego grzyba? Na szczęście to już minęło, rana w sercu się zabliźnia 😉 Posklejałam je do kupy, wprawdzie zostały jeszcze osobno niewielkie odłamki, ale wreszcie mam mniej więcej całość, a nie miliardy kawałeczków 😛 Czyli krótko mówiąc... A NIECH TO JASNA CHOLERA, PRZESZŁO MI 😂Mogę zaczynać z czystym kontem, od początku 😛 Znowu KOCHAM życie 😎