Zdolnego mam kumpla co?? Można zazdrościć :P

     Jakby się kto pytał, to nie jest moja poezja... tylko Łukaszka :* Bardzo mi się podoba, znaczy ten wiersz oczywiście :P

"MIŁOŚĆ"

Miłość niejedno ma imię,
Częstokroć niejedno ma też oblicze,
Na pewno jednak nigdy nie zginie,
Kilka przykładów tutaj wyliczę.

Miłość to łaska płynąca od Boga,
Z nią łatwiejsza będzie twoja droga.

Gdy człowiek „prawdziwej” miłości dostąpi,
„Niebo na ziemi” przed nim się rozstąpi.

Miłość to szczęście do drugiej osoby,
Także od Boga – w ciągu całej doby.

Miłość nie krzywdzi, nie wprowadza smutku,
Tylko pokój i radość – czasem powolutku,
Lecz zawsze te dary w twe serce wprowadza,
Bo miłość zło niszczy i to jest jej władza.

Zwycięstwa miłości nad złem są tysiące:
Radość z dnia, w którym zaświeciło słońce,
Uśmiech od napotkanej obok osoby,
Dobry gest lub uczynek – to też są sposoby.

Miłość przejawia się w wielu sytuacjach,
We wspólnotach, rodzinach oraz innych nacjach.

Miłość magiczne ma też działanie,
Przychodzi delikatnie – wręcz niespodziewanie,
Może jednak także gwałtownie następować,
Wtedy radość w sercu trudno opanować.

Miłość otula nas swymi skrzydłami,
Sprawia, że możemy stać się motylami,
Możemy zbić się wysoko po nieboskłon,
Lub latać tuż nad ziemią i „oddawać jej pokłon”.

Miłość rozpala nas barwami uroczemi,
Stajemy się piękni, weseli i rozpromienieni.

Miłość tuszuje rany nam zadane,
To doskonały lekarz na „smutki wylane”.

A diabeł atakuje wielokroć dar Boży,
Lecz miłość „go” zwycięży, a nawet pomnoży.

Smutny jest człowiek bez „prawdziwej” miłości,
W duchu widać pustkę – otchłań samotności.
Przeto człowiek stworzony jest do kochania,
Do tworzenia, dzielenia – no i siebie dawania.

Miłość to wielka moc i potężna siła,
W jej skrzydłach miła jest każda twa chwila.

Tylko dzięki miłości dojdziemy do Boga,
Bo dobro i „szczęście” to jest jego droga,
To jest sekret szczęścia – pewny jestem TATO,
Że trzeba kochać i dawać siebie
Nic nie biorąc za to.